Κλειστά θα παραμείνουν τα Εμπορικά Καταστήματα και τα Καταστήματα Πώλησης Τροφίμων του Ν. Θεσσαλονίκης και κατ' επέκταση και στο Δήμο Λαγκαδά την Δευτέρα 28 Μαΐου για τον εορτασμό του Αγίου Πνεύματος.Διαβάστε λεπτομέρειες στην σχετική ανακοίνωση.

 

Οι εξελίξεις στο δυτικό προαστιακό Θεσσαλονίκης, οι επεκτάσεις, τα σχέδια αλλά και ένα στοίχημα που μπορούμε να μην χάσουμε

Πριν από περίπου ένα χρόνο έγραφα ότι το υπερδεκαετές σχέδιο για την υλοποίηση του δυτικού προαστιακού σιδηροδρόμου της Θεσσαλονίκης παρέμενε «παγωμένο», λόγω και των εξελίξεων στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Πριν από ένα μήνα χάρηκα που διάβασα σε ρεπορτάζ της συναδέλφου, Άννης Καρολίδου, ότι η προμελέτη για το δυτικό προαστιακό ή city train, όπως το αποκαλούν τώρα, παραδόθηκε στο υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών. Και ακόμη περισσότερο χάρηκα όταν χτες διάβασα στην «Καθημερινή» πως στα συγχρηματοδοτούμενα έργα που προωθεί η κυβέρνηση, δεσμεύτηκαν κονδύλια και για τον προαστιακό της Θεσσαλονίκης.

Τώρα αν τα 9 εκ. ευρώ αφορούν στη μελέτη του δυτικού προαστιακού που λέμε ή σε κάποια άλλη από τις πολλές προαστιακές συνδέσεις με τρένο που έχουν σχεδιαστεί κατά καιρούς για τη Θεσσαλονίκη, δεν το γνωρίζω για να πω την αλήθεια, όμως το ίδιο μου κάνει, διότι θεωρώ ότι η Θεσσαλονίκη θα έπρεπε εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία να έχει σιδηροδρομική σύνδεση, με τα χαρακτηριστικά του προαστιακού σιδηροδρόμου με όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και με το μεγάλο διοικητικό κέντρο της Β' εκλογικής περιφέρειας, το Λαγκαδά. Θεωρώ πάντως ότι αφορούν στη μελέτη του δυτικού προαστιακού, διότι πέρσι το ίδιο το υπουργείο έλεγε ότι είχε δεσμεύσει αυτά τα κονδύλια στο τομεακό πρόγραμμά του.

Απόδειξη της αξίας του προαστιακού σιδηροδρόμου είναι η κύρια γραμμή που λειτουργεί εδώ και χρόνια και συνδέει τη Θεσσαλονίκη με τη Λάρισα. Έχω προσωπική εμπειρία και λόγω καταγωγής μαθαίνω για τη χρήση του από φίλους και γνωστούς, οι οποίοι παρά τη γνωστή ελληνική νοοτροπία στα σημαντικά έργα υποδομής (κουλτούρα απαξίωσης), που έχει κάνει τα πράγματα χειρότερα από ό,τι όταν ξεκίνησε η διαδρομή της μιάμισης ώρας με τρένο από Θεσσαλονίκη για Λάρισα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το μέσο, διότι η διευκόλυνση που προσφέρει είναι ανεκτίμητη.

Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα για την αξία του προαστιακού σιδηροδρόμου. Είναι αναγκαίο έργο για τη Θεσσαλονίκη (για τη σύνδεση αστικών και περιφερειακών του πολεοδομικού συγκροτήματος περιοχών), αλλά και για όλη την Κεντρική Μακεδονία και ομοφωνούν σε αυτό όλοι οι τοπικοί φορείς, αλλά και οι κατά καιρούς κεντρικές διοικήσεις.

Ειδικά ο δυτικός προαστιακός, το city train που λένε, είναι ένα όνειρο δεκαετιών πια. Θυμάμαι ότι πριν από πολλά χρόνια ορισμένοι συγκοινωνιολόγοι μάς είχαν κάνει κοινωνούς ενός οράματος που θα έβγαζε από την «απομόνωση» τη δυτική Θεσσαλονίκη και σταδιακά την επαρχία Λαγκαδά (θυμίζω ότι τότε ακόμη δεν είχε καν διαπλατυνθεί η οδός Λαγκαδά, ούτε είχε ολοκληρωθεί η νέα δυτική είσοδος της πόλης και φυσικά δεν είχαμε καν Κ16 ή ακόμη και ανισόπεδους κόμβους στην περιφερειακή οδό), με την αξιοποίηση των εγκαταλειμμένων σιδηροδρομικών γραμμών στη δυτική Θεσσαλονίκη.

Το όραμα μάλιστα έφτανε μέχρι και τη σύνδεση με τρένο και με τη Χαλκιδική. Εξάλλου, μια από τις γραμμές που έχουν σχεδιαστεί κατά καιρούς για τη δυνατότητα προαστιακής σιδηροδρομικής σύνδεσης είναι της Θεσσαλονίκης με τη Χαλκιδική, παρότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο, με πολύ υψηλά κόστη.

Τα οράματα αυτά, οι ιδέες και τα σχέδια αν το θέλετε, απέκτησαν χαρακτηριστικά ομόφωνου αιτήματος από τότε που ολοκληρώθηκαν οι πρώτες συνδέσεις της Θεσσαλονίκης με τον προαστιακό (Λάρισα, Έδεσσα). Μια δεκαετία πριν...

Οι συνθήκες συνεπώς είναι πλέον ώριμες για να προχωρήσουν τα «παγωμένα» ή «ξεχασμένα» σχέδια, καθώς πρέπει να προστεθεί εδώ και η ένταξη του έργου της σύνδεσης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης σιδηροδρομικά με τον εμπορικό σταθμό και τους σταθμούς Διαλογής της πόλης, στο ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, όπως προσφάτως ανακοινώθηκε. Γι' αυτό το έργο είναι διασφαλισμένη η χρηματοδότηση, υπάρχουν και οι μελέτες και ξεκινούν οι εργασίες, οπότε σε κάθε περίπτωση μέχρι το τέλος της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου θα έχει υλοποιηθεί.

Για να φτάσουμε στο σημερινό σημείο της ύπαρξης έστω μιας προμελέτης για το city train της δυτικής Θεσσαλονίκης, χρειάστηκε –δυστυχώς- να περιμένουμε τρία χρόνια, καθώς θυμίζω ότι το 2014 υπογράφηκε το σχετικό σύμφωνο συνεργασίας με την ΕΡΓΟΣΕ, το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, το Δήμο Θεσσαλονίκης, τη Μητροπολιτική Αναπτυξιακή Θεσσαλονίκης ΑΕ και τους άλλους εμπλεκόμενους φορείς για το έργο.

Η καθυστέρηση αποδίδεται και στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, η οποία πλέον ολοκληρώθηκε και γι' αυτό «ξεμπλόκαρε» και το έργο. Όσο κι αν φαίνεται σε κάποιους παράξενο, ο ρόλος του λιμανιού στο project του δυτικού προαστιακού σιδηροδρόμου Θεσσαλονίκης είναι κομβικός. Σκεφτείτε ότι το λιμάνι έπρεπε να βρει το χώρο για τον τερματικό σταθμό του προαστιακού (με καταλληλότερο προτεινόμενο δίπλα στο Kitchen Bar).

Ο δυτικός προαστιακός καλύπτει μια πολύ μεγάλη περιοχή στη δυτική πλευρά του πολεοδομικού συγκροτήματος κι όχι μόνο. Σίνδος, Διαβατά, Κορδελιό, Επτάλοφος, Καλοχώρι, Διαλογή, άξονας Μοναστηρίου, Μενεμένη, ΚΤΕΛ, Ν.Σ. Σταθμός, λεωφόρος Δενδροποτάμου, Κωλέττη, 26ης Οκτωβρίου, λιμάνι και αργότερα στρατόπεδο Παύλου Μελά, Εύοσμος, Αμπελόκηποι κτλ.

Και μάλιστα, υπάρχει πλέον και το επίκαιρο αίτημα – διεκδίκηση των δημάρχων Ωραιοκάστρου και Λαγκαδά για να γίνει και μια γραμμή που θα συνδέσει τις δικές τους περιοχές με το πολεοδομικό συγκρότημα. Να επεκταθεί δηλαδή ο αρχικός σχεδιασμός και να προχωρήσουν οι μελέτες και οι ταυτόχρονες συνδέσεις. Ειδικά για την περιοχή του Λαγκαδά υπάρχει και χαρακτηρισμένο δίκτυο για σιδηροδρομική γραμμή, το οποίο είναι αναξιοποίητο. Αυτό το δίκτυο μπορεί μελλοντικά να δώσει ακόμη και μια απευθείας σύνδεση της επαρχίας Λαγκαδά με το αεροδρόμιο και την ανατολική Θεσσαλονίκη, ακόμη και με τη Χαλκιδική.

Αν για κάποιους όλα αυτά είναι όνειρα θα επισημάνω ότι όντως ανάγονται στο μέλλον και αφορούν ίσως στην επόμενη πενταετία – δεκαετία. Όμως πρέπει να υπογραμμίσω ότι χωρίς συγκεκριμένες μελέτες σήμερα έργο δε θα δείτε ούτε σε μια δεκαετία. Και επίσης να προσθέσω ότι εκτός από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι χρηματοδότησης από ευρωπαϊκούς πόρους, αρκεί κάποιοι να πάρουν ζεστά το ζήτημα του προαστιακού και να το προχωρήσουν με τη δέουσα σοβαρότητα.

Η ολοκλήρωση ενός τέτοιου project ειδικά στην κατ' όνομα δυτική Θεσσαλονίκη θα αλλάξει ριζικά την ποιότητα ζωής και τις συνθήκες της καθημερινότητας των κατοίκων, βελτιώνοντας επί το ευρωπαϊκότερο την εικόνα και την πραγματικότητα στο πιο «υποβαθμισμένο» τμήμα της Θεσσαλονίκης.

Του Τάσου Τασιούλα

voria.gr

Ημέρα αφιερωμένη στους νεοεισαχθέντες φοιτητές στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας, ήταν η σημερινή Κυριακή 20 Μαΐου. Στην ετήσια διοργάνωση που καθιέρωσε ο Δήμος Λαγκαδά και πραγματοποιήθηκε στο Μπίλλειο Πολιτιστικό Κέντρο, απονεμήθηκαν έπαινοι τιμής στους περισσότερους από 260 επιτυχόντες που φοίτησαν στα Λύκεια του Δήμου.
Προσκεκλημένοι της εκδήλωσης ήταν ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ κ. Κυριάκος Υάκινθος και ο Ομότιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής και πρώην Πρύτανης του ΑΠΘ κ. Αναστάσιος Μάνθος, οι οποίοι μίλησαν στους νέους φοιτητές και τις φοιτήτριες για τις προοπτικές που ανοίγονται μπροστά τους, δίνοντας παράλληλα πολύτιμες συμβουλές για τη φοίτησή τους στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Ο Δήμαρχος Λαγκαδά κ. Γιάννης Καραγιάννης συνεχάρη όλα τα παιδιά για την επιτυχία τους, αλλά και τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς τους για την πολύτιμη αρωγή τους σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα. Προέτρεψε όλους τους νέους φοιτητές και τις φοιτήτριες να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους και μέσα από την καθημερινή πρόοδο και την προσωπική εξέλιξή τους, να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη για την ενίσχυση του τόπου μας και του Δήμου μας.
Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής & Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, ο Αναπληρωτής Υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος κ. Σωκράτης Φάμελλος, οι Βουλευτές Β΄ Θεσσαλονίκης κ. Θεόδωρος Καράογλου, κ. Σάββας Αναστασιάδης και κ. Δημήτρης Μάρδας, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας κ. Βασίλης Ανατολίτης, ο Εντεταλμένος Σύμβουλος του Δήμου Λαγκαδά σε θέματα Νέας Γενιάς και υπεύθυνος της σημερινής εκδήλωσης κ. Νικόλαος Κουτλιάνος και ο Πρόεδρος της Δευτεροβάθμιας Σχολικής Επιτροπής του Δήμου κ. Στάθης Γεωργιάδης. Παρέστησαν επίσης οι Δημοτικοί Σύμβουλοι του Δήμου Λαγκαδά κ. Χαράλαμπος Αϊβαζίδης, κ. Θεόδωρος Τζιαμπάζης, κ. Δημήτρης Μάρκου, κ. Γιώργος Κούκος και κ. Θωμάς Βράνος και οι Πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων Λαγκαδά κ. Βασίλης Βαρβαλιός, Κολχικού κ. Μάκης Ταχματζίδης και Εξαλόφου κ. Ευθύμης Στεφανίδης.

Το πρωί της Κυριακής 20 Μαΐου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίας Παρασκευής Λαγκαδά, τελέστηκε Επιμνημόσυνη Δέηση στη μνήμη των 353.000 θυμάτων της Γενοκτονίας, χοροστατούντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής & Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννη.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο Πεσόντων της πόλης, συνοδεία τα Φιλαρμονικής του Δήμου Λαγκαδά «ΟΡΦΕΑΣ».
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ακολούθησε εκδήλωση μνήμης στην κεντρική πλατεία Λαγκαδά, όπου παρουσιάστηκαν το χρονικό της Γενοκτονίας, συγκλονιστικές μαρτυρίες όσων επέζησαν της θηριωδίας σε αφήγηση των μελών των ποντιακών μας συλλόγων και θεματικά τραγούδια της ιστορικής επετείου. Η βραδιά έκλεισε με τον πυρρίχιο (πολεμικό) χορό Σέρρα.
Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε συνδιοργάνωση του Δήμου Λαγκαδά και των Ποντιακών Συλλόγων του Δήμου μας.
Συμμετείχαν:
1. Ένωση Ποντίων Λαγκαδά & Περιχώρων
2. Ποντιακός Σύλλογος Κολχικού «Άγιος Ευγένιος Τραπεζούντας»
3. Ποντιακός Σύλλογος Πολυδενδρίου Λαγκαδά
4. Ποντιακός Σύλλογος Πέντε Βρυσών

Οι εκδηλώσεις μνήμης θα συνεχιστούν στις 27 & 28 Μαΐου στις Πέντε Βρύσες και το Κολχικό:
ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2018 – ΠΕΝΤΕ ΒΡΥΣΕΣ
11:00 “Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι”, στην αίθουσα του Ιερού Ναού Πέντε Βρυσών
ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΜΑΪΟΥ 2018 –ΚΟΛΧΙΚΟ
20:30 Κεντρική Πλατεία Κολχικού
• Θεατρικό δρώμενο για τη σφαγή των νηπίων της Σάντας
• Συμμετέχει η Βυζαντινή χορωδία της Ιεράς Μητρόπολης Λαγκαδά
• Κεντρική Ομιλία: Παρασκευή Τεκτονίδου, Αντιπρόεδρο ΠΟΠΣ
• Παρουσίαση: Μιχάλης Καϊκουνίδης, Συγγραφέας

Φέτος στη Νορβηγία θα συμπληρωθούν 130 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου Νορβηγού επιστήμονα Asbjørn Følling και γι' αυτό το λόγο πραγματοποιήθηκε στις 2/5, στο νοσοκομείο Ullevål, στο Όσλο μια διάλεξη από τον Άγγελο Λαρίση, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λαγκαδά και σπουδάζει Ιατρική στο ΑΠΘ.
Η διάλεξη αυτή έγινε σε συνεργασία με το τμήμα της Ιατρικής Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Όσλο και μετά από πρόσκληση του διευθυντή της έδρας Jens Petter Berg.
Ο Άγγελος στη διάλεξη που έδωσε, μίλησε για τον Asbjørn Følling και τη φαινυλκετονουρία, την ασθένεια που ανακάλυψε ο Νορβηγός γιατρός το 1934 όταν εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Επίσης μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο προκαλείται αυτή η ασθένεια, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται σήμερα και φυσικά για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την Ελλάδα και τον τόπο του.
Ο διευθυντής Jens Petter Berg ήταν τόσο ενθουσιασμένος με τη παρουσίαση, που αφού τον ευχαρίστησε θερμά και του έδωσε δώρο ένα βιβλίο γραμμένο από το Νορβηγό συγγραφέα Jo Nesbø, θέλησε να τον ξεναγήσει στην Ιατρική Σχολή του Όσλο και στο Εθνικό Νοσοκομείο της Νορβηγίας. Εκεί φωτογραφήθηκε με τον Άγγελο έξω από το εργαστήριο της Βιοχημείας , σε σημείο όπου υπάρχει ένας πίνακας του Ιατρού- Χημικού και ερευνητή Asbjørn Følling.

Με τη παρούσα θέλω να εκφράσω την απογοήτευση και την αγανάκτηση μου για την αντιμετώπιση της κεντρικής διοίκησης του Δήμου όσων αφορά τα Λαγυνά.

Η διαδικασία αποκομιδής των απορριμμάτων εδώ και ένα έτος στον οικισμό των 4500 χιλιάδων κατοίκων είναι επιεικώς απαράδεκτη και άθλια , οι εικόνες στις γειτονιές μιλούν από μόνες τους . Τα απορριμματοφόρα περνούν όποτε θέλουν . Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές έχει να περάσει 10 ΗΜΕΡΕΣ , το αποτέλεσμα φαίνεται στις συνημμένες φωτογραφίες . Να υπογραμμίσω εδώ ότι ακόμα και όταν αποφασίσουν να περάσουν το αποτέλεσμα που αφήνουν πίσω τους είναι απαράδεκτο.

Εικόνες τριτοκοσμικές , στοίβες από σκουπίδια 15μ από παιδική χαρά παραμένουν για εβδομάδες και κανείς δεν συγκινείται , αδέσποτα τα διασκορπίζουν σε μεγάλη ακτίνα , ανυπόφορη δυσοσμία , ειρωνικά σχόλια από επισκέπτες , είναι μερικές εκφράσεις που αποτυπώνουν την όλη κατάσταση.

Λόγω επαγγέλματος (στρατιωτικός) είχα την τύχη να κατοικήσω σε διάφορες περιοχές της χώρας αλλά αυτή την κατάσταση δεν την αντιμετώπισα ΠΟΥΘΕΝΑ και κυριολεκτώ .

Δεδομένου του καλοκαιριού που έρχεται θέλω να σας παρακαλέσω να επιληφτείτε του θέματος διότι τίθενται πλέον θέματα υγιεινής των κατοίκων , η κατάσταση είναι απαράδεκτη.

Υ.Γ. 1

Το περίεργο στο συγκεκριμένο θέμα είναι ότι αυτή την εικόνα δεν την συναντάς στους άλλους οικισμούς του Δήμου.

Υ.Γ. 2

Εννοείται ότι αν το φαινόμενο ήταν προσωρινό δεν θα έμπαινα στον κόπο να διαμαρτυρηθώ , αλλά οι ντροπιαστικές εικόνες που επισυνάπτω είναι πλέον πολύ συχνές.

Μετά τιμής

Ανδρονιάδης Απόστολος

Έτοιμοι να ζεσταθούν με φυσικό αέριο είναι οι κάτοικοι του Λαγκαδά αφού έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή και η τοποθέτηση του αποσυμπιεστή σε χώρο που παραχώρησε ο δήμος. Ο Λαγκαδάς είναι η πρώτη περιοχή που δεν έγινε επέκταση δικτύου με σωληνώσεις αλλά το αέριο θα μεταφέρεται με φιάλες και θα αποσυμπιέζεται για να φτάσει σε σπίτια και επιχειρήσεις. Οι αιτήσεις για σύνδεση έχουν ήδη ξεπεράσει τις 1000 ενώ στόχος είναι να επεκταθεί και σε παρακείμενες περιοχές.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΛΙΑ ΧΡΙΣΤΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΕΔΩ

ert.gr

 

 

Βροντερό «όχι» στην επαναλειτουργία του κέντρου φιλοξενίας προσφύγων στο Βαγιοχώρι του δήμου Βόλβης είπε το δημοτικό συμβούλιο το, στην έκτακτη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη. Με το ομόφωνο ψήφισμά του, ο δήμος Βόλβης καλεί το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής να μην προχωρήσει στο άνοιγμα και πάλι του κέντρου, το οποίο είχε ανοίξει τον Απρίλιο του 2016.

Υπενθυμίζεται πως με δηλώσεις του τις προηγούμενες ημέρες, ο ίδιος ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρης Βίτσας, είχε σημείωσε πως είναι αναγκαία η αποσυμπίεση των νησιών και μάλιστα είχε αναφερθεί σε έξι σημεία - οι δομές στα τρία νησιά του Βόρειου Αιγαίου, τα κέντρα σε Λαγκαδίκια και Διαβατά στη Βόρεια Ελλάδα και στον Σκαραμαγκά. Ταυτόχρονα, αυτή η αποσυμπίεση θα φέρει το άνοιγμα κάποιων κέντρων. «Αυτό αντικειμενικά βάζει την ανάγκη να προχωρήσουν δύο πράγματα μαζί. Το ένα είναι να ανοίξουν ένα με δύο camp από αυτά που υπήρχαν, όπως για παράδειγμα στο Βαγιοχώρι, και το δεύτερο να προχωρήσει με συνέπεια το πρόγραμμα εγκατάστασης σε διαμερίσματα».

Σε ανακοίνωσή του ο δήμαρχος Βόλβης, Διαμαντής Λιάμας επεσήμανε πως και από τον Γενικό Γραμματέα Μεταναστευτικής Πολιτικής τέθηκε θέμα επαναλειτουργίας του κέντρου φιλοξενίας προσφύγων στο Βαγιοχώρι, στον οποίο, όμως, απάντησε κατηγορηματικά ότι δεν θα συναινέσει. Πρώτον για τις απάνθρωπες συνθήκες ενός ακατάλληλου χώρου, στον οποίο στοίβαξαν ανθρώπινες ψυχές και τις άφησαν, όπως χαρακτηριστικά είπε, στο έλεος του Θεού και δεύτερον λόγω της μη τήρησης ούτε μίας εκ των δεσμεύσεων της Πολιτείας για τη δημιουργία των απαιτούμενων υποδομών, στον εξοπλισμό του κέντρου και στη στήριξη της τοπικής κοινωνίας.

«Δεν είμαστε ούτε ακραίοι, ούτε ρατσιστές και ούτε θα μπορούσαμε να είμαστε άλλωστε. Έχουμε ως επί το πλείστον προσφυγική καταγωγή και μάλιστα εξακολουθούμε να φιλοξενούμε εκατοντάδες πρόσφυγες στα λουτρά Απολλωνίας ενώ δώσαμε απλόχερα βοήθεια στις οικογένειες που ζούσαν στο Βαγιοχώρι, μέσα σε άθλιες συνθήκες».
tanea.gr

Με τον πρόεδρο της Αττικό Μετρό Α.Ε., καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλο συναντήθηκαν οι δήμαρχοι Βόλβης Διαμαντής Λιάμας, Λαγκαδά Γιάννης Καραγιάννης, Παύλου Μελά Δημήτρης Δεμουρτζίδης και Ωραιοκάστρου Αστέριος Γαβότσης, ο οποίος εκπροσώπησε και τον Δήμαρχο Κιλκίς Δημήτρη Σισμανίδη στο πλαίσιο διαβούλευσης για την επέκταση των εργασιών μετρό στη δυτική Θεσσαλονίκη.

Είχε προηγηθεί συνάντηση των δημάρχων στο δημαρχείο Ωραιοκάστρου, με πρωτοβουλία του κ. Γαβότση, όπου είχε συζητηθεί η επέκταση του Μετρό στα δυτικά του νομού.

Οι δήμαρχοι, αφού εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το νέο σχεδιασμό της Αττικό Μετρό Α.Ε., ο οποίος προβλέπει κυκλική γραμμή για την επέκταση του μετρό προς δυτική Θεσσαλονίκη, παρουσίασαν την πρότασή τους να δημιουργηθεί σταθμός μετρό στην περιοχή που βρίσκεται ο τερματικός σταθμός του ΟΑΣΘ στην Σταυρούπολη (περιοχή Αμαξοστάσιο, στα όρια του Δήμου Ωραιοκάστρου). Μια πρόταση που αποτελεί το πρώτο βήμα μελλοντικής σύνδεσης με τη Θεσσαλονίκη, τόσο του Δήμου Λαγκαδά, όσο και των Δήμων Βόλβης και Κιλκίς.

Ο Δήμαρχος Λαγκαδά Γιάννης Καραγιάννης πρότεινε αντίστοιχη λύση για σύνδεση με προαστιακό των Δήμων Δέλτα και Χαλκηδόνας.

Η πρόταση του δημάρχου Λαγκαδά βρίσκει σύμφωνο και τον δήμαρχο Ωραιοκάστρου, καθώς έτσι εξυπηρετείται και η πρώην δημοτική ενότητα Μυγδονίας του δήμου Ωραιοκάστρου.

Στη συνέχεια, ο δήμαρχος Παύλου Μελά κ. Δεμουρτζίδης παρουσίασε την πρότασή του και για την επέκταση του Μετρό προς Ευκαρπία και Νοσοκομεία Παπαγεωργίου και 424 ΓΣΝΕ.

Παράλληλα, οι δήμαρχοι δήλωσαν την πρόθεσή τους να συναντηθούν με τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστο Σπίρτζη, παρουσία του Προέδρου της Αττικό Μετρό Α.Ε., για θέματα που αφορούν τον σχεδιασμό προαστικού σιδηροδρόμου στις περιοχές τους.

Ο πρόεδρος της Αττικό Μετρό Α.Ε., καθηγητής Γιάννης Μυλόπουλος, ευχαρίστησε τους δημάρχους για την συμμετοχή τους στη δημόσια διαβούλευση σχετικά με τις επεκτάσεις του Μετρό στη δυτική Θεσσαλονίκη, καθώς και για τις δημιουργικές τους προτάσεις και εξέφρασε την ικανοποίηση της Αττικό Μετρό Α.Ε. για την μέχρι τώρα πορεία της διαβούλευσης.

Στη συνέχεια, ανακοίνωσε στους δημάρχους την απόφαση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστου Σπίρτζη να ανατεθεί άμεσα στην Αττικό Μετρό Α.Ε. και στον ΟΣΕΘ η εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης ανάπτυξης του Μετρό Θεσσαλονίκης. Η μελέτη αυτή θα λάβει υπόψη της και όλες τις προτάσεις των δημάρχων και των φορέων που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης, προκειμένου να εκτιμηθεί με οικονομοτεχνικά κριτήρια η βιωσιμότητα του σχεδιασμού.

Τέλος, ενημέρωσε τους δημάρχους ότι κατά το 2ο Συνέδριο Υποδομών και Μεταφορών που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 15 και 16 Μαΐου 2018, ο επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, κ. Γεώργιος Μαρκοπουλιώτης, ανακοίνωσε την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για χρηματοδότηση των επεκτάσεων του Μετρό Θεσσαλονίκης κατά το χρονικό διάστημα 2017-2021.
thestival.gr

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή 21-22-23 ΜΑΪΟΥ στή πόλη πού αγαπάμε αναβιώνει τό πιό σημαντικό λαικό δρώμενο από όσα τελούνται σήμερα στήν Ελλάδα ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΓΚΑΔΑ
Πού αποτελούν άλλωστε καί παραδοσιακό γνώρισμα τού λαού μας.

Το έθιμο θα διεξαχθεί στην συνοικία Παπακυριατζή Σαρρή 13, Λαγκαδάς 572 00, Ελλάδα
+30 2394 023139 https://goo.gl/maps/xskyvaPYciA2, και στη Θρακική Εστία

Το lagadas24.gr συνεχίζει την παρουσίαση του θέματος με την αναδημοσίευση της επιστημονικής ανάλυσης του Λαγκαδιανού κ.Παπαρίζού Αντώνη καθηγητή Κοινωνιολογίας και Κοινωνιολογίας της Θρησκείας Τμήματος Κοινωνιολογίας Παντείου Πανεπιστημίου με τίτλο

 

"Αναστενάρια : μια πολλών αιώνων χριστιανική ορθόδοξη παράδοση"

Τα Αναστενάρια: Παράδοση και Ιστορία
Η λατρεία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Δεν πρόκειται για ένα απλό χριστιανικό ορθόδοξο έθιμο, ανάμεσα στα τόσα πολλά χριστιανικά έθιμα, λατρείας τοπικού ή και πολιούχου Αγίου ή Αγίας, όπως επί παραδείγματι του Αγίου Δημητρίου της Θεσσαλονίκης.
Σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο, αλλά και στην Μεσόγειο, από την Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Σικελία και την Βόρειο Αφρική, όπου υπήρξαν και έζησαν Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι, η λατρεία τοπικών και πολιούχων Αγίων ήταν ευρύτατα διαδεδομένη ως μία αυτονόητα χριστιανική παράδοση συσπείρωσης και ενότητας των κοινοτήτων, των χωριών και των πόλεων. Η λατρεία, δηλαδή, τοπικών Αγίων αποτελεί μία ιδιαίτερη ελληνική παράδοση, παρ' όλον ότι μπορούμε να την διαπιστώσουμε αρκετά συχνά και σε άλλες Ορθόδοξες Χριστιανικές Εκκλησίες των Βαλκανίων και της Ρωσίας, όπως ακόμη και στην Καθολική Εκκλησία.
Τα “Αναστενάρια”, όμως, αποτελούν μία εντελώς ιδιαίτερη τοπική χριστιανική λατρεία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, η οποία και διατηρήθηκε, δίχως διακοπή, επί αιώνες στην Ανατολική Θράκη και εντοπίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε τέσσερα ελληνικά χωριά, το Κωστή και το Προδύλοφο, το Γαλάζιο και τον Άγιο Στέφανο. Όταν οι κάτοικοι των χωριών αυτών ήρθαν ως πρόσφυγες και εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία, και ειδικότερα στον Λαγκαδά και στην Αγία Ελένη, στην Μαυρολεύκη και στην Μελίκη, κ.ά., ήρθε όπως ήταν αυτονόητο και η λατρεία των Αναστεναρίων, η οποία αποτελούσε για τις κοινότητες αυτές την κεντρική τοπική λατρεία, με βάση και την οποία και ήταν οργανωμένη ολόκληρη η κοινοτική τους ζωή.
Θα ήθελα να επισημάνω εδώ, ότι για τις κοινότητες αυτές των Ελλήνων της Θράκης και πλέον και της Μακεδονίας, τα “Αναστενάρια” δεν αποτελούν ένα γεγονός μέσα στην καθημερινότητα της αγροτικής και κοινοτικής τους ζωής, αλλά ολόκληρη η κοινοτική τους κοινωνική και θρησκευτική ζωή είναι ενσωματωμένη στον κύκλο της λατρείας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Ο κύκλος λατρείας αυτός περιλαμβάνει συνεχόμενες καθ' όλη την διάρκεια του έτους τελετές και λατρευτικές πράξεις, με δεύτερους σημαντικούς Αγίους, τον Άγιο Παντελεήμονα και τους χειμερινούς Αγίους του Ιανουαρίου Αντώνιο, Αθανάσιο και Ευθύμιο.

Όπως, μ' άλλα λόγια, ίσχυε και ισχύει για όλους τους Έλληνες πρόσφυγες, αλλά και τους μετανάστες παντού στον κόσμο, τα ιερά κειμήλια και η Εκκλησίες, οι τοπικές λατρείες Αγίων και τα πανηγύρια ταξιδεύουν και αποκαθίστανται ξανά στην ζωή των μετοικούντων, ως εάν να μην υπήρχε καμία διακοπή, εξασφαλίζοντας την εθνική και χριστιανική συνέχεια και την ενότητα της ζωής των, βεβαιώνοντας την εθνική-Ελληνική και θρησκευτική τους χριστιανική ταυτότητα.
Το ίδιο συνέβη και με την ιδιαίτερη λατρεία των Αναστεναρίων. Ήταν αδιανόητο να μην εξασφαλιστεί και να μην επαναλαμβάνεται μία λατρεία πολλών αιώνων, συνεχίζοντας και ενισχύοντας την εθνική και χριστιανική ταυτότητα των Ελλήνων της Θράκης που εγκαταστάθηκαν πλέον στην Μακεδονία.

Τα Αναστενάρια: η ιδιαιτερότητα της παραδοσιακής λατρείας
Τα “Αναστενάρια”, όμως, δεν ήταν μία οποιαδήποτε άλλη λατρεία ή έθιμο, ανάμεσα σε τόσες άλλες τοπικές χριστιανικές ορθόδοξες λατρείες. Τα “Αναστενάρια” αποτελούν την ωραιότερη και σημαντικότερη ελληνική και ορθόδοξη χριστιανική τοπική λατρεία της Μεσογείου. Ο χορός και η μουσική των μελών της κοινότητας, οι ιδιαίτερες εικόνες των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, με τις οποίες χορεύουν οι μετέχοντες στο Πανηγύρι και στην Τελετή, όπως και της Παναγίας με τον Ιησού και του Αγίου Παντελεήμονα, η συναισθηματική και έντονη συγκινησιακή “ευφορία” των πανηγυριζόντων, την οποία λάθος ονομάζουν “έκσταση” συνήθως οι παρατηρητές, και, τέλος, η “πυροβασία” των μετεχόντων, πολύ γρήγορα οδήγησαν, όπως ήταν επόμενο, σε ερωτήσεις και εξηγήσεις.
Και λέγοντας “ωραιότερη και σημαντικότερη” τοπική χριστιανική λατρεία, δεν εννοώ ωραιότερη από την άποψη της θεαματικής και της τελετουργικής της μορφής, αλλά από την άποψη της βαθύτατης νοηματικής και ψυχικής σχέσης που αποκαθιστά, ανάμεσα, πρώτον, στον άνθρωπο και στους Αγίους, κυρίως, Κωνσταντίνο, Ελένη και Παντελεήμονα, και, δεύτερον, ανάμεσα στον άνθρωπο και τον θεό: σχέση βαθύτατα ενθουσιαστική και χαρισματική, ανησυχίας και ταυτόχρονα εμπιστοσύνης, αλλά κυρίως πλήρως αληθινή, γοητευτική και πανανθρώπινη.

Όπως ήταν επόμενο, εμπρός σε μία τέτοια ισχυρή τελετουργική λατρεία, οι εξηγήσεις που επιχειρήθηκαν στράφηκαν σε πιθανές ομοιότητες με λατρείες των προ-χριστιανικών ελληνικών θρησκειών, και εύκολα συνδέθηκαν με τις πολλαπλές μορφές λατρείας του πανάρχαιου θεού Διονύσου και των ακολούθων του, όπως και με άλλους ανάλογους θεούς και θεότητες. Έτσι πολύ γρήγορα, οι ενδείξεις και μόνον, διότι τίποτε δεν έχει σαφώς καταδειχθεί παρά τις δεκάδες εργασίες ιστορικών, φιλολόγων και ανθρωπολόγων, οδήγησαν στο να συνδεθούν τα Αναστενάρια με τις Διονυσιακές λατρείες.
Πολύ εύκολα επίσης, δόθηκε η ευκαιρία στον οποιονδήποτε να προβαίνει στις οποιεσδήποτε συγκρίσεις και αναφορές με τις οποιεσδήποτε “εκστατικές” λατρείες ανά τον κόσμο, δίχως ενσυναίσθηση κυρίως των διαφορών που είναι βαθύτατες, σημαντικότατες, και αυτές που εν τέλει καθορίζουν την ιστορική και θρησκευτική μοναδικότητα της λατρείας. Έχω καταλήξει σχεδόν, με σοβαρό βαθμό βεβαιότητας, ότι το μέγιστο λάθος των καλόπιστων παρατηρητών, τόσο των απλών και των δημοσιογράφων, όπως και αξιολογότατων ερευνητών που μελέτησαν και μελετούν την λατρεία, όπως μελετούν και τόσες άλλες, είναι ότι αναζητούν τις ομοιότητες, με βάση και τις οποίες προσπαθούν να εξηγήσουν την καταγωγή των “Αναστεναρίων” και τις αναφορές τους στις προχριστιανικές Ελληνικές θρησκείες της Μεσογείου.
Επειδή δεν υπάρχει καμία θρησκεία και καμία λατρεία στην ιστορία της ανθρωπότητας, που να μην έχει υιοθετήσει, χρησιμοποιήσει και “χωνέψει” στις αντιλήψεις της, στην θεωρία-δόγματά της για τον άνθρωπο και τον θεό ή τους θεούς και τον κόσμο, για την ζωή και τον θάνατο, όπως και στην λατρεία και στο τελετουργικό της, αντιλήψεις και θεωρήσεις, δόγματα και μορφές λατρείας των προηγούμενων θρησκειών, θα ήταν πολύ εύκολο να διαπιστώσουμε τις αντιλήψεις και τις ιδέες που δανείστηκε και ενσωμάτωσε η οποιαδήποτε θρησκεία ή και λατρεία από τις προηγούμενες που ήταν αποδεκτές και εν ζωή στις κοινωνίες και στις ιστορικές περιοχές, στις οποίες αναδύθηκε και αποκαταστάθηκε μία νέα.
Ο Πρώτος Χριστιανισμός του 3ου και 4ου αιώνα, δανείστηκε και οφείλει, επί παραδείγματι, τα μέγιστα στα ελληνικά φιλοσοφικά ρεύματα σκέψης, κυρίως του Στωικισμού και του Νεοπλατωνισμού, των Γνωστικών και των Πυθαγορείων, αλλά και άλλων θρησκευτικών μορφών σκέψης της Ελληνορωμαϊκής περιόδου. Τις βαθύτατες αντιλήψεις του Στωικισμού και του Νεοπλατωνισμού μπορούμε να τις βεβαιώσουμε, όχι μόνον στα κείμενα των σημαντικών πρώτων Πατέρων της Εκκλησίας, του Ωριγένη και των Απολογητών, για παράδειγμα, αλλά ακόμη και στα Ευαγγέλια.
Πολλοί είναι, επίσης, οι σημαντικοί χριστιανοί θεολόγοι της Παλαιάς Διαθήκης, και όχι μόνον, που αναγνωρίζουν με βεβαιότητα, την παρουσία κάποιων κεντρικών αντιλήψεων και δοξασιών της Αρχαίας Περσικής και Αιγυπτιακής Θρησκείας, στην συγγραφή της Παλαιάς Διαθήκης. Η πρώτη συγγραφή της Παλαιάς Διαθήκης άλλωστε, όπως όλοι μας γνωρίζουμε, έγινε στην Βαβυλώνα από τους εξόριστους Εβραίους, που αναγκάστηκαν να ζουν εκεί μετά την ήττα τους από τους Βαβυλώνιους, λίγο πριν τους ελευθερώσει ο Πέρσης Μέγας Βασιλιάς Κύρος ο Δεύτερος, το 538 π. Χ. Και οι διαπιστώσεις αυτές δεν έχουν τίποτε το μειωτικό ούτε για την Παλαιά Διαθήκη, αλλά ούτε και για τον Χριστιανισμό και τις σύγχρονες δογματικές του αναμορφώσεις.
Κανείς όμως δεν διανοείται να υποστηρίξει ότι ο Χριστιανισμός αποτελεί Νεοπλατωνική ή Στωική φιλοσοφία, με την ίδια ευκολία, που ο οποιοσδήποτε ισχυρίζεται, και σε δημόσιες ιστοσελίδες μάλιστα, ότι τα Αναστενάρια έχουν κάποια μορφή “διονυσιακής προέλευσης”, ή, ακόμη περισσότερο, ότι είναι κατά κάποιον τρόπο “διονυσιακά”. Και παρ' όλον ότι γνωρίζουμε, και με κάθε βεβαιότητα, ότι στην Μεσογειακή Ελληνορωμαϊκή περίοδο, μπορούμε να συναντήσουμε θεούς και θεότητες που πεθαίνουν και ανασταίνονται: ο Αιγύπτιος Όσιρις, ο Έλληνας Διόνυσος, ο Άττης της Θράκης, ο Άδωνις και ο Πέρσης ή ορθότερα Μεσοποτάμιος Μίθρα, κανείς δεν διανοείται με ευκολία, αβίαστα και αβασάνιστα, δίχως τεκμήρια, να συνδέσει τον Ιησού Χριστό με έναν απ' αυτούς. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, για τις Κοινωνικές Επιστήμες, ότι ο Ιησούς Χριστός αποτελεί ένα εντελώς νέο θεϊκό πρόσωπο, ένα από τα Άγια Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, και, ότι ο Χριστιανισμός αποτελεί μία εντελώς νέα Οικουμενική Θρησκεία, Αποκαλυπτική σύμφωνα με τα Ευαγγέλια.
Θα μπορούσα μάλιστα να υπενθυμίσω, ότι μία από τις πρώτες απεικονίσεις του Ιησού Χριστού από τους πρώτους Χριστιανούς, είναι εντελώς όμοια με μία από τις συχνές απεικονίσεις του Διονύσου. Ο Ιησούς Χριστός απεικονίζεται, όπως ακριβώς και ο Διόνυσος, του οποίου η λατρευτική παρουσία βεβαιώνεται εκατοντάδες χρόνια πριν. Ως νέος άνδρας, μόλις μετά την εφηβεία, με κοντό μέχρι το γόνατο ελληνικό χιτώνα, με ζώνη στην μέση, και εντελώς ελληνική κώμη (ένδυση, δηλαδή, χτένισμα και εμφάνιση εντελώς ελληνικά) και με έναν αμνό στους ώμους, γύρω από τον λαιμό του, να τον κρατά από τα πόδια με τα δύο του χέρια. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι πρόκειται για έναν Διονυσιακό Ιησού Χριστό; Όχι βέβαια. Δεν πρόκειται παρά για μία μίμηση, με την οποία οι πρώτοι χριστιανοί, μάλλον θα ήθελαν να πουν στους λάτρεις του Διόνυσου, ότι ο Ιησούς Χριστός αγαπά την φύση και την ζωή με τον ίδιο τρόπο που την αγαπά και ο Διόνυσος.

Μία χριστιανική Ορθόδοξη παράδοση, λατρεία και συνείδηση:
η προτεραιότητα της χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης και
ταυτότητας των μελών της κοινότητας των Αναστεναρίων
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Από την πρώτη στιγμή που τα “Αναστενάρια” μαρτυρούνται, διαπιστώνονται και καταγράφονται στην Ιστορία, αποτελούν μία εντελώς Ελληνική και εντελώς Χριστιανική Ορθόδοξη και τοπική λατρεία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Λατρεία των Ελλήνων χριστιανών της Θράκης, και από την στιγμή που οι κοινότητες αυτές των Ελλήνων εγκαθίστανται στην Βόρεια Ελλάδα, λατρεία των Ελλήνων πιστών χριστιανών Αναστενάρηδων των κοινοτήτων και πόλεων του Λαγκαδά, της Αγίας Ελένης, της Μελίκης, της Μαυρολεύκης, της Κερκίνης, κ. α.
Οφείλω να υπενθυμίσω, ότι στην καταγραφή ενός εθίμου ή μίας θρησκευτικής λατρείας, η συνείδηση και η ταυτότητα, ο τρόπος δηλαδή αυτοπροσδιορισμού αυτών που συμμετέχουν και τελούν την λατρεία και το πανηγύρι, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα τεκμήρια, κριτήρια και δεδομένα, που οφείλουν να λάβουν υπ' όψιν τους και να σεβαστούν οι οποιοιδήποτε διατυπώνουν ιδέες, γνώμες και σκέψεις, διαπιστώσεις και συμπεράσματα, ιστορικά, επιστημονικά ή άλλα, ή κριτική, σχετικά με το έθιμο ή και την λατρεία αυτή.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι Αναστενάρηδες αισθάνονταν και αισθάνονται, όπως και αυτονόητα θεωρούσαν ανέκαθεν και θεωρούν, ότι ήταν και είναι πάντοτε πιστοί χριστιανοί ορθόδοξοι. Κανείς δεν μπορεί και δεν δικαιούται να αμφισβητήσει την βαθύτατη αυτή χριστιανική τους συνείδηση και ταυτότητα, δίχως να παραβιάσει την ψυχική τους ευθύτητα και αξιοπρέπεια, όπως και τα ανθρώπινα, τα ατομικά και τα θρησκευτικά τους δικαιώματά, και δίχως να προβεί σε παραβίαση βασικών κανόνων και αρχών του Ανθρωπισμού.
Τούτο σημαίνει, ότι κανείς δεν μπορεί και δεν δικαιούται να αμφισβητήσει την παραδοσιακά χριστιανική τους μορφή, και την σταθερή ένταξή τους στην προαιώνια παράδοση του Ορθόδοξου Ελληνικού Χριστιανισμού. Και η διαπίστωση αυτή είναι εξίσου επιστημονική, πολιτική, αλλά και νομική, όσο και βαθύτατα ανθρώπινη: με βάση δηλαδή τις αρχές του Δυτικού Πολιτισμού και των Κοινωνικών Επιστημών, του Ελληνικού Συντάγματος, αλλά και των Καταστατικών Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι οποιεσδήποτε επιστημονικές ή και άλλες μελέτες, οφείλουν να σεβαστούν τις αρχές της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και της ιστορικής, πολιτισμικής και παραδοσιακής ταυτότητας, τόσο των Αναστεναρίων όσο και των πιστών Ελλήνων ορθοδόξων Αναστενάρηδων, που όχι μόνον τα σέβονται και τα τελούν με πλήρη αληθινή χριστιανική λατρεία έναντι των Αγίων, αλλά φέρουν το βαρύ ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο της διατήρησής τους στη Ιστορία. Πολύ συχνά μάλιστα με βαθύτατη πίστη και δύναμη έναντι όλων όσων τους αμφισβήτησαν και του καταδίωξαν εντελώς παράνομα.

Το ιερό σφάγιο, η θυσία ή το “κουρμπάνι”
(Το προσφερόμενο ζώο: μόσχος ή και αμνός)
Το ιερό σφάγιο, η θυσία ενός ή περισσοτέρων ζώων, ή το “κουρμπάνι”, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται σ' ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο και όχι μόνον, είναι μία πανάρχαια συνήθεια που την συναντάμε σε όλες τις θρησκείες σχεδόν και τις λατρείες της Μεσογείου, όπως και στις λατρείες και τις τελετές που γίνονται προς τιμήν και άλλων τοπικών Αγίων.
Στην συντριπτική πλειονότητα των χριστιανικών πανηγυριών στην Ελλάδα, όπως τα γνωρίζουμε μέχρι και τον 20 αιώνα, υπήρχε συνήθως ένας μόσχος, ο οποίος πολλές φορές εσφάζετο εντός του προαυλίου της Εκκλησίας του χωριού, στα σκαλοπάτια της Εκκλησίας, ή ακόμη και σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις στην είσοδο του πρόναου. Το ζώο ήταν προσφορά στον Άγιο/Αγία και στην κοινότητα των πιστών, σε όλα τα μέλη της που το μοιράζονταν ή και το κατέλυαν κατά την διάρκεια της συλλογικής τράπεζας, την παραμονή το βράδυ της εορτής ή και ανήμερα. Κατά την διάρκεια της τελετής, στην οποία ήταν αυτονόητα καλεσμένη κατ' αρχάς ολόκληρη η κοινότητα, υπήρχαν μουσικά όργανα και γίνονταν χορός μέχρι αργά την νύχτα.
Το ιερό σφάγιο είχε και έχει ακόμη και σήμερα, όπου τελούνται αυτού του είδους τα πανηγύρια στο όνομα των τοπικών Αγίων, πρωτεύουσα θέση στο τελετουργικό. Αποτελεί ένα από τα κεντρικά λατρευτικά έθιμα. Άλλωστε, στα χωριά παλαιότερα, δεν ήταν δυνατόν συνήθως να υπάρξει άλλο βασικό φαγητό, από το προσφερόμενο σφάγιο, το οποίο μάλιστα κατέλυαν ευχαρίστως οι πάντες. Η κοινή τράπεζα, ο χορός και η μουσική, όπως και το συλλογικό τραγούδι, αποτελούσαν την κορύφωση του πανηγυριού, που σηματοδοτούσε την ενότητα και την αγαπητική συνύπαρξη όλων των μελών της κοινότητας, του χωριού ή και της πόλης.
Χάρις στο ιερό σφάγιο επιβεβαιώνονταν στο Πανηγύρι του Αγίου ή της Αγίας η εκ νέου συναδέλφωση των πιστών μεταξύ τους αλλά και με τον Άγιο/Αγία, με την αγνότητα και τις θεϊκές συμφιλιωτικές, αγαπητικές δυνάμεις του/της Αγίου/Αγίας, αλλά εν τέλει και με τον ίδιο τον Θεό. Κατά την έναρξη του πανηγυριού και λίγο πριν την θυσία του ζώου, γίνονταν συνήθως από τους ιερείς αγιασμός που καθαγίαζε το προσφερόμενο ζώο και τους παρευρισκόμενους, όπως και ολόκληρη την κοινότητα των πιστών.
Το ιερό σφάγιο-ζώο διαλέγονταν με προσοχή αρκετά συχνά από την αρχή της παραγωγικής χρονιάς, δηλαδή κατά τον μήνα Οκτώβριο, και μάλιστα με τελετουργικό τρόπο. Ήταν πάντοτε ιερό, διότι αποτελούσε αντικείμενο λατρείας από ολόκληρη την κοινότητα των πιστών και το χωριό. Έχουμε μάλιστα παραδόσεις, κατά τις οποίες το επιλεγμένο ζώο αποκόπτονταν από το κοπάδι και εκτρέφονταν σε ιδιαίτερο χώρο, απολαμβάνοντας την προσοχή και την φροντίδα ολόκληρης της κοινότητος. Σε κάποιες περιπτώσεις του δίδονταν, μάλιστα, και ιδιαίτερο όνομα.
Το ιερό σφάγιο-προσφερόμενο ζώο (ή και, αρκετές φορές, ζώα, συνήθως ενός έτους), δεν ήταν δυνατόν σε καμία περίπτωση να αποτελέσει αντικείμενο βάναυσης ή αποτρόπαιης και βλάσφημης πράξης, όπως και βίαιης ή και απρόσεκτης σφαγής. Το τυπικό και οι συνήθειες της λατρείας επέβαλαν πάντοτε ιδιαίτερο σεβασμό και τήρηση όλων των κανόνων της ζωής.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω, ότι η θυσία αποτελεί την ιδρυτική πράξη πολλών θρησκειών και λατρειών της Μεσογείου, ότι για τους Πατέρες της Εκκλησίας η θυσία του Ιησού Χριστού αποτελεί το “συστατικό στοιχείο του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία της Ανθρωπότητας”, και ότι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός χαρακτηρίζεται επίσης από τους Πατέρες της Εκκλησίας, ως ο “το αρνίον το εσφαγμένον από αρχής Κόσμου”. ( Α. Πέτρος, 1,19, και Ιωάννου Αποκάλυψη, 13, 8). Οι δε συζητήσεις για την ίδρυση της Χριστιανικής Εκκλησίας, από τον 15ο αιώνα και μετά, εκλαμβάνουν την θυσία του Ιησού Χριστού ως την ιδρυτική πράξη της Εκκλησίας, το δε μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας παραπέμπει σταθερά στην εικόνα του Ιησού Χριστού ως “ιερού Αμνού”, το “αίμα” και το “σώμα” του οποίου κοινωνούν οι πιστοί κάθε Κυριακή.

Και ενώ αυτή είναι η ιερή παράδοση όλων των χριστιανικών λατρευτικών τοπικών παραδόσεων των Αγίων, στην οποία εντάσσεται αυτονόητα και αυτόματα και η παράδοση των Αναστεναρίων, με βάση τις νομοθετικές διατάξεις που αφορούν την σφαγή των ζώων στην βιομηχανία παραγωγής κρέατος, στην οποία σφάζονται χιλιάδες ζώα καθημερινώς, κάποιοι καταγγέλλουν την σφαγή του ιερού ζώου στις τοπικές λατρείες των Αγίων, και των Αναστεναρίων, ως αποτρόπαιη και βίαια πράξη που πρέπει να σταματήσει. Το λατρευόμενο, μ' άλλα λόγια, ιερό σφάγιο, το οποίο αποτελεί ιδιαίτερο λατρευτικό αντικείμενο στις τελετές του πανηγυριού και όλων των πανηγυριών, παρουσιάζεται ως βασανιζόμενο ζώο.
Εκεί που το ιερό σφάγιο προστατεύονταν ανέκαθεν και προστατεύεται και τώρα περισσότερο από κάθε άλλη περίπτωση, ώστε η σφαγή ή, ορθότερα, η θυσία του, να τελείται με τους καλύτερους όρους, παρουσιάζονται έξωθεν “μάρτυρες”, οι οποίοι αγνοώντας τον σεβασμό της κοινότητας των πιστών έναντι του προσφερόμενου ζώου, καταγγέλλουν την πράξη ως βίαιη και αποτρόπαιη, προσβάλλοντας τόσο τους πιστούς και την λατρευτική παράδοση όσο και την συνείδηση των πιστών. Εύκολα μάλιστα, επεκτείνουν την “ονομαζόμενη” βία έναντι του ιερού σφάγιου σε ολόκληρο το τελετουργικό της λατρείας, καταγγέλλοντας την ίδια την θρησκευτική λατρεία στο σύνολό της, την θρησκευτική παράδοση, αλλά και τα θρησκευτικά αισθήματα και την θρησκευτική ελευθερία των πιστών.

Εάν επί αιώνες τώρα, η σφαγή του ιερού ζώου πραγματοποιούνταν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τον πιο φιλικό έναντι του προσφερόμενου ζώου, τρόπο που σέβονταν την ιερότητα της κάθε πράξης και της κάθε στιγμής μάλιστα, την ιερή τελετή, δηλαδή, της κάθε στιγμής και της κάθε πράξης, την σφαγή, τον τεμαχισμό, μέχρι και την κοινή κατάλυση στην κοινή τράπεζα, είναι δυνατόν σήμερα να μην λαμβάνονται υπ' όψιν και να μην τηρούνται από τις λατρευτικές κοινότητες παντού στην Ελλάδα και από την κοινότητα των Αναστεναρίων όλοι οι κανόνες προστασίας των προσφερόμενων ζώων; Όταν μάλιστα το ιερό σφάγιο ανάγεται σε κεντρικό σύμβολο και λατρευτικό αντικείμενο από τους πιστούς;
Είναι δυνατόν οι κοινότητες που οργανώνουν τα πανηγύρια στο όνομα των Αγίων να μην τηρήσουν όλους τους νέους κανόνες και νόμους κατά την σφαγή του προσφερόμενου ζώου ή και ζώων;
Είναι δυνατόν να “διδάσκουν” σεβασμό έναντι του ιερού σφάγιου οι μη έχοντες αντίληψη της ιερότητας των ζώων, και να παρουσιάζουν στα Μέσα Επικοινωνίας και Κοινωνικής Δικτύωσης την πράξη ως πράξη αποτρόπαιης βίας, η οποία θα πρέπει να απαγορευτεί;
Πολύ φοβούμαι, ότι οι νέοι ακτιβιστές κατά της βίας πολύ σύντομα θα ζητήσουν από την Ορθόδοξη Εκκλησία να μην αναφέρεται στην σταύρωση του Ιησού, κατά την Μεγάλη Πέμπτη, όπως και στην αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου, και να καταργήσει την περιφορά του Ιησού την Μεγάλη Παρασκευή. Πολύ φοβούμαι, ότι θα ζητήσουν να μην αναφέρεται η “ιερή και άγια μετουσίωση του οίνου και άρτου σε αίμα και σώμα Κυρίου” στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, διότι θα παραπέμπει στην αποτρόπαιη θυσία του Ιησού Χριστού.

Θεωρώ ότι οι Θεσμοί και οι Αρχές του Κράτους καλούνται να προστατεύσουν τις θρησκευτικές λατρευτικές παραδόσεις όλων των Ελλήνων Ορθοδόξων πιστών, όπου τελούνται εδώ και αιώνες, όπως και την ελευθερία της θρησκευτικής τους συνείδησης, έναντι όλων εκείνων, οι οποίοι εύκολα και αβασάνιστα την προσβάλουν δημόσια.

Παπαρίζος Αντώνης
Καθηγητής Κοινωνιολογίας
και Κοινωνιολογίας της Θρησκείας
Τμήματος Κοινωνιολογίας
Παντείου Πανεπιστημίου

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

 

Λουτρών 62 - Λαγκαδάς

Phone: (23940) 25472

Mobile: 6937 027424

Email: info@lagadas24.gr  

© 2017 Expertin Danas