Σε προηγούμενο κείμενο μου, όπου αναφέρθηκα στο γενικό ρεσάλτο συμφερόντων που γίνεται από τον «κυρίαρχο λαό», στις χαμηλές και στις υψηλές θέσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ξέχασα να αναφερθώ και σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις, οι οποίες δείχνουν ότι πολύ συχνά το «όνειρο» κάποιων λίγων «δημοσίων αρχόντων» μπορεί να γίνει ο εφιάλτης των πολλών, αποδεικνύοντας έτσι πόσο δίκιο έχει ο Καρλ Κράους όταν γράφει, «Δημοκρατία είναι η ευκαιρία να γίνεις σκλάβος του καθενός»…
Πριν από χρόνια έκανα μια συζήτηση με γεωπόνο του Δήμου για την εντεινόμενη αποψίλωση της πόλης, και κάποια στιγμή τον άκουσα έκπληκτος να λέει πώς μέσα στα σχέδιά του ήταν η ανάπλαση του μνημείου Ράμνιαλη, στην είσοδο του Λαγκαδά!!! Σκεφτόταν, λέει να ξεπατώσει τις πανέμορφες λαγκεστρέμιες και να βάλει φοίνικες!!! Η σκέψη ότι ο χώρος είναι μια χαρά όπως είναι και ότι δεν χρειάζεται «ανάπλαση» δεν φαινόταν να περνάει από το μυαλό του, το οποίο, προφανώς επηρεασμένο από τη γενικότερη μόδα με τους φοίνικες (βλέπε Αθήνα, πρόταση ανάπλασης Αριστοτέλους, στη Θεσ/νίκη, κλπ) ανησυχούσε μπας και ο Λαγκαδάς υστερήσει και φανεί ντεμοντέ (λες και το πράσινο γενικώς είναι θέμα μόδας)!!! Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, το «όνειρό» του δεν πραγματοποιήθηκε!!!...
Σε μια άλλη συζήτηση με επίδοξο αντιδήμαρχο, πληροφορήθηκα έκπληκτος ότι δικό του όνειρο ήταν να κόψει τη συστάδα ακακιών πίσω από το Μπίλλειο, που ξεκινάει από το γήπεδο του τένις και φτάνει μέχρι το παλιό εργοστάσιο κονσερβοποιίας και να τις αντικαταστήσει με αμερικανικές δρύες!!! Δηλαδή, να αφαιρεθεί ένας έτοιμος πνεύμονας πρασίνου δεκαετιών (από τους ελάχιστους που απέμειναν στην ταλαίπωρη πόλη), και να αντικατασταθεί από δρύες, οι οποίες θα κάνουν δεκαετίες για να μεγαλώσουν (όσες τελικά καταφέρουν να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν). Όταν τον ρώτησα για ποιο λόγο να γίνει αυτό, η απάντησή του ήταν το (για εκείνον) πολύ απλό και φυσιολογικό ότι κάπου το είχε δει και του είχε αρέσει!!! Ευτυχώς που στις επόμενες εκλογές δεν εξελέγη, αλλά φυσικά πάντα υπάρχει ο κίνδυνος, αν συνεχίσει να ασχολείται με τα κοινά, κάποια στιγμή να εκλεγεί και να πραγματοποιήσει επιτέλους το «όνειρό» του !!!...
Κι εδώ, με την ευκαιρία να θίξω και το θέμα κάποιων ειδών δέντρων που παλιά ευημερούσαν, και τώρα κοντεύουν να εξαφανιστούν από την πόλη, λόγω της μανίας αντικατάστασής τους από διάφορα εισαγόμενα είδη (μανόλιες, κλπ). Αυτά είναι η κλασική ακακία, η αραβική ακακία, και η δενδρομολόχα. Ειδικά η τελευταία, η οποία παλιά κυριαρχούσε στο κέντρο και στην οδό Λουτρών, είναι ιδανική επειδή δεν γίνεται ψηλή (οπότε δεν χρειάζεται και κλαδέματα) κι έχει όλο το καλοκαίρι πανέμορφα λευκά ή μωβ άνθη… Αλλά είπαμε, ποιος έχασε τη λογική για να τη βρουν ειδικά οι Νεοέλληνες;!!!...
Ο γνωστός «τρελός του χωριού»
