Ο Κωνσταντίνος Τζούνης πήρε μέρος στο open meeting της Σερβίας στις 15 Σεπτεμβρίου και πετυχε την καλύτερη βολή του αγώνα 39.55 κάνοντας ατομικό ρεκόρ και σπάζοντας το πανελλήνιο ρεκορ που είχε ο ίδιος στην κατοχή του.

-Πως αισθάνεσαι γι αυτή σου την επιτυχία?

Αισθάνομαι πολύ καλά που βλέπω ότι οι κόποι και η δουλεία που γίνεται στις προπονήσεις με κάνει να σπάω το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο. Με τη βολή αυτή είμαι πρώτος στην Ευρώπη και τρίτος στην παγκόσμια κατάταξη για το 2019. Αυτός ο αγώνας ήταν η καλύτερη πρόβα τζενεράλε πριν από το WorldPara athletics championship στο Dubai το Νοέμβριο.

-Πες μας δύο λόγια για σένα και την προσπάθεια που καταβάλεις;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Λαγκαδά.
Πρόσφατα παντρεύτηκα και απέκτησα ένα υγιέστατο κοριτσάκι.
Ασχολούμαι με τον αθλητισμό απο μικρή ηλικία λόγω του ότι με γεμίζει και ταυτόχρονα με βοήθησε στα θέματα υγείας που είχα από την γέννησή μου, (μηνιγγομυελοκήλη) λόγω της οποίας υπάρχει ατροφία από την μέση και κάτω.

Μεγαλώνοντας αντιμετώπισα πολλά θέματα υγείας,χρειάστηκαν χειρουργία και πάνω από 10 χρόνια συνεχόμενων φυσιοθεραπειών.
Στα 23 μου χρόνια άρχισα να ασχολούμε ερασιτεχνικά με τον παραθλητισμό και συγκεκριμένα στο κομμάτι ρίψεων με "πατέντα".
Τρία χρόνια αργότερα, λόγω μεγάλης ανόδου στη δυσκοβολία, αποφάσισα να το ακολουθήσω επαγγελματικά.

-Ποιά είναι η πορεία σου στον αθλητισμό μέχρι τώρα;

Η αθλητική μου πορεία ξεκίνησε με το πρώτο ταξίδι στην Γερμάνια το 2017 περνώντας από ειδικούς γιατρούς, απ' τους αποίους και πήρα την κατηγορία που ανήκω.Στο πρώτο μου meeting στη Γερμανία, πέρνοντας μέρος στη σφαιροβολία και δυσκοβολία κατέκτησα το χρυσό και το χάλκινο αντίστοιχα.

Τον Αύγουστο στο Πανευρωπαικό πρωτάθλημα κατάφερα να κερδίσω την 4η θέση, στον πρώτο μου επίσημο αγώμα με το εθνόσημο.
Φέτος κατέκτησα άλλα δυο χρυσά μετάλλια και έκανα καινούργιο Πανελλήνιο ρεκόρ στ 38.24μ. Αυτό μου χάρισε το εισητήριο για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει τον Νοέμβρη στο Dubai.

-Ποιοί οι στόχοι σου για το μέλλον και τι χρειάζεται να γίνει για να πραγματοποιηθούν;

Ο μεγαλύτερος μου στόχος είναι η ερχόμενη Ολυμπιάδα, και γιατί όχι και το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.
Κοιτάω βήμα-βήμα τον κάθε αγώνα και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος κάνοντας διπλές προπονήσεις, ξοδεύοντας πολύ χρόνο και χρήματα.

Μέσα από αυτό τον αγώνα από τα προβλήματα υγείας μέχρι και τον αθλητισμό, θέλω να δείξω στον κόσμο εγώ και χιλιάδες αθλητές με αναπηρία οι οποίοι είτε το απέκτησαν είτε γεννήθηκαν με αυτό,ότι δεν τα παράτησαν ποτέ. Βγήκαν πιο δυνατοί και κατάφεραν να πετύχουν πράγματα στην ζωή τους που μπορεί μέχρι χθες να μην μπορούσαν να το φανταστούν.

"Δεν πρέπει να τα παρατάμε και πάντα να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι!"